مسابقه شعر: یار من

شمع جانی، یار من! راضی به تاریکی مشو

در هیاهوی دلم محکوم خاموشی مشو

در میان آهن و دود و دروغ و خون دل

تو بمان «خاتون»ِ من، بانوی ماشینی مشو

کلبه‌ای در کنج قلبم بِه ز کاخ مرمری

غمزه کم کن، نازَکَم! راضی به ویرانی مشو

باد و طوفان‌های غارتگر مرا بشکسته‌اند

مرهم زخمم نسیم توست، توفانی مشو

من به آرامش میان مردمانم شهره‌ام

خالق لیلی و مجنون و پریشانی مشو

پ.ن: شعر از خودم است! در یک مسابقه شعر، با کلمات «کلبه، شمع، نسیم، خاموش و یار» سروده‌ام. :)