فردا روز دیگری‌ست...

یادت هست

هنگامه‌ی طلوع

گفتم: "می‌گذرد"

و نم اندوه گوشه‌ی چشمانت نشست؟

یادت هست

در میانه‌ی گرما و نور

گفتم: "غروبی خواهد بود"

و تو مطمئن و مغرور انکار کردی؟

و اینک...

خوب تماشا کن غروب را

و شبی که جان امروز را می‌گیرد

و خورشید پس از انزوایش

هوس طلوع به سرش خواهد زد

اما...

فردا مولود دیگری است

و امروز رنگ می‌بازد

و جامه‌ی گذشته بر تن می‌کند...

و دیگر نه من آنم که...

نه تو آنی که...

نه ما...