قلب‌های خالی...

سرزمین بدون فرمانروا

                  و فرمانروای بدون سرزمین

هر دو پریشانند و آشفته...

بهار همین‌جاست...

در بطن هر زمستانی بهار است
         و در قلب هر سختی، آسانی؛
                 همچون چشمه‌ای در دل کوه
«إنَّ مَـعَ الـعُـسـرِ یُـسـراً»
سوره‌ی انشراح، آیه‌ی 6

رسانه‌نویس

قبولی در آزمون مبارکت باد!

از خدا برایت توفیقات و رشد روزافزون خواهانم.

واژه‌به‌واژه‌ات در یادها ماندگار!

قابیل

داغ دل من
حسرت آنچه از تو پذیرفته شد
و از من نه...

آدم‌های بی‌حوا

نوشت: "جای «حوا» نیست  ...   آن‌جا که «هوا»ست"

اما تفاوت میان این دو

در حرفِ یک‌چشم و دو چشم نیست*

اشتباهِ دیکته‌ی عمر ما

سرِ همان تشدید حرفِ میانیِ وجود است؛

«قـلـب»

... که حریم اوست

حالا دو چشمِ سر را ببند و با چشمِ دل ببین

... حوّا همین‌جاست!

*اشاره: حای «حوا» یک‌چشم و های «هوا» دو چشم است.