«انسانی با مواهب ذهنی برتر و استثنایی، که به شغلی صرفاً مفید وادار شود، مانند جامی است که با زیباترین نقش‌ها مزیّن شده و سپس به‌عنوان گلدان آشپزخانه به‌کار رود!»
آرتور شوپنهاور
محترم!
لطفا این تفکرات را از پس‌زمینه‌ی ذهن
و این ژست کپی‌برداری‌شده را از پیش‌زمینه‌ی شخصیتت بردار!
بگذار چشم‌هایت تک‌رنگ نبینند!
از این دشت سرخ و بنفش
با مزارع ابری و سفید
خوشه‌های یخ درو می‌کنند
و بی‌هیچ بسته‌بندی می‌فرستند زمین!
دلی که خالص بود
راهی که مشتاقانه باز شد
و پاهایی که با خاک دو بین‌الحرمین متبرک شد؛
از پدر تا دو پسرش... و از برادر تا برادر...
پ.ن: شکر خدا، حضرت پدر از پیاده‌روی نجف تا کربلا به سلامت بازگشتند. :)