با گـَرد راه بر تن
و جانی زلال و شفاف
کولهبار سفر بر دوش
زانو میزنم در محضرتان، بانو!
که صحن و سرایتان، «حرم اهلبیت» است
و مرهمی برای دلی مجروح از فراق...