امتحانِ تمام‌سال

تمام آن سال‌های درس و مدرسه

یا حتی همان روزها در مکتب تو

کاش کمی هم مشقِ «فراموشی» می‌کردم

تا در ایامِ آزمونِ عملیِ «نبودنت»

شب و روزم را آشفتگی به هم ندوزد...

نظرات 2 + ارسال نظر
مـیـنـای فــردوس یکشنبه 30 تیر 1392 ساعت 01:48

فراموشی در وجود ماست. ریشه‌ی ما از فراموشیه. از نسیان! انسان از نسیان برخاسته جانم.

اما... زمان زیادی باید بگذره که بعضی چیزا فراموش بشه. پس خودت باید یه چیزایی رو به صورت دستی با چک و لگد از ذهنت بندازی بیرون.

بله. اما انگار سیستم فراموشی ما هم مصلحتی عمل می‌کنه! نامرد، بعضی چیزا رو قاب می‌کنه جلوی چشمای آدم که باید فراموش بشن و برعکس.

یعنی بزنم لهش کنم!؟ D:

مـیـنـای فــردوس دوشنبه 31 تیر 1392 ساعت 01:36

میتونی حتی بزنی لهش کنی. به فتوای من اصلا بنا بر احتیاط واجب بزن لهش کن! من اینجام! پیشاپیش جیگرتو!

آی جاااااااااااااااان! ناز نفست و اون فتوای بموقع‌ت! برم که از دست نره!
مرامتو!

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد