آدم باید برای دیگران مثل خورشید باشد
مایه‌ی خیر و برکت و شادی
اما اگر قرار است سیاه و کدر باشد
همان بهتر که پشت دیوار شب پنهان شود...
سلام؛عجب!خیره ان شاء الله.خدا نگهدار.
سلام.بعله...ختم به خیر بشه ان شاء الله.در پناه حق.
سلام بانو؛شما مشمول کسوف هم که بشی، پشت ابر هم که باشی، مایه‌ی خیر و برکت و شادی هستی. مثل اون فامیل‌تون که این همه سال بشریت منتظرشن!راستی خداییش شما نمی‌دونی کجاست؟ بابا کاریش نداریم که! فقط میخوایم بگیم بیاد!...شما به زودی برمی‌گردی! سؤالی که اینجا مطرحه اینه که جرأت داری دیر برگردی آیا؟!مواظب خودش باش.
سلام عزیزم.این‌طوری که می‌گی، نیستم. شما لطف داری. کدوم فامیل‌مون!؟ ما طایفه‌مون همه این‌ریختی‌ان! ...بلی. به‌زودی! واقعا طاقت ندارم غرغرهام رو نگه دارم و ننویسم! دیر برگردم چه کارم می‌کنی!؟ می‌زنی له‌م...؟!؟ سعی می‌کنم. قول نمی‌دم‌ها!
همون فامیل‌تون که آدینه‌ها رو به افتخارش ساختیم. چقدر زحمت کشیدیم واقعا! خدا قوت‌مون بده.شما اگه بهشون دسترسی داری بگو بی‌خیال بقیه‌ی غیبت بشن، وَخِزَن بییَن (برخیزند بیایند! به فرمت مشهدی!)دیگه حالا ما هم ساز و کارهای خودمونو داریم برای مقابله با کسانی که وبلاگ‌شون تارعنکوب می‌بنده یا قراره ببنده!
آهااااااا! واقعا! خداقوت!نه والا. اگه دسترسی داشتیم که یه کاری کرده بودیم تا حالا! ما هم نمی‌شینیم سوت بزنیم جانم! ما هم در مقام دفاع برمی‌آییم! بعله!پ.ن: مینا! شما هم!؟ عـ...ب!؟
والا از دیدن غلط املایی خودم اولا این شکلی شدم: ثانیا حسابی خنده شد و حالی برفت.دفاع شما، به پای حمله‌ی ما نمی‌رسه! بعله!مواظب خودش باش بازم.
هع! پس ندیدی! من رو باید توی خط دفاع ببینی! اگه سر جات موندی و جا نزدی، کلاهتو بنداز هوا! کی مواظب خودم باشه اون وقت!؟
سلام؛
عجب!
خیره ان شاء الله.
خدا نگهدار.
سلام.
بعله...
ختم به خیر بشه ان شاء الله.
در پناه حق.
سلام بانو؛
شما مشمول کسوف هم که بشی، پشت ابر هم که باشی، مایه‌ی خیر و برکت و شادی هستی. مثل اون فامیل‌تون که این همه سال بشریت منتظرشن!
راستی خداییش شما نمی‌دونی کجاست؟ بابا کاریش نداریم که! فقط میخوایم بگیم بیاد!
...
شما به زودی برمی‌گردی! سؤالی که اینجا مطرحه اینه که جرأت داری دیر برگردی آیا؟!
مواظب خودش باش.
سلام عزیزم.
این‌طوری که می‌گی، نیستم. شما لطف داری.
کدوم فامیل‌مون!؟ ما طایفه‌مون همه این‌ریختی‌ان!
...
بلی. به‌زودی! واقعا طاقت ندارم غرغرهام رو نگه دارم و ننویسم!
دیر برگردم چه کارم می‌کنی!؟ می‌زنی له‌م...؟!؟
سعی می‌کنم. قول نمی‌دم‌ها!
همون فامیل‌تون که آدینه‌ها رو به افتخارش ساختیم. چقدر زحمت کشیدیم واقعا! خدا قوت‌مون بده.
شما اگه بهشون دسترسی داری بگو بی‌خیال بقیه‌ی غیبت بشن، وَخِزَن بییَن (برخیزند بیایند! به فرمت مشهدی!)
دیگه حالا ما هم ساز و کارهای خودمونو داریم برای مقابله با کسانی که وبلاگ‌شون تارعنکوب می‌بنده یا قراره ببنده!
آهااااااا! واقعا! خداقوت!
نه والا. اگه دسترسی داشتیم که یه کاری کرده بودیم تا حالا!
ما هم نمی‌شینیم سوت بزنیم جانم! ما هم در مقام دفاع برمی‌آییم! بعله!
پ.ن: مینا! شما هم!؟ عـ...ب!؟
والا از دیدن غلط املایی خودم اولا این شکلی شدم:
ثانیا حسابی خنده شد و حالی برفت.
دفاع شما، به پای حمله‌ی ما نمی‌رسه! بعله!
مواظب خودش باش بازم.
هع! پس ندیدی! من رو باید توی خط دفاع ببینی! اگه سر جات موندی و جا نزدی، کلاهتو بنداز هوا!
کی مواظب خودم باشه اون وقت!؟