مولای یا مولای...
شب چهارشنبه‌ای ونوای دل‌نشین دعای توسلی و
گریه‌های سال‌ها دلتنگی دختری و
آغوش مهربانانه و زیبای مولا و پدری و
اشک‌هایی برای غربت مادری و
ناله‌های جان‌سوز برای مظلومیت پدری و
روحی که فرشته‌ی وصال قبضش کرد و آن‌جا ماند...
توی صحن ایوان طلای نجف...
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد